woensdag 16 april 2008

De Verenigde Naties en de rechten van de mens


Er bestaat dus een VN mensenrechtenraad, deze raad bestaat uit 47 leden die zich richten op het naleven van verdragen voor de mensenrechten. Alle landen worden door deze raad beoordeeld. Deze raad verving in 2006 de Commissie voor de Mensenrechten van de VN. Deze Commissie bestond al sinds 1946 en werd opgeheven omdat er te veel landen in zaten die het zelf niet zo nauw namen met mensenrechten.

Een prachtige raad dus, zult u denken. Aangezien alle "rotte appels" verdwenen zijn met het oprichten van deze raad. Nu komt het vast wel goed met de mensenrechten. Laten we de landen op een rijtje zetten die in deze raad zitten.
Kameroen, Djibouti, Gabon, Ghana, Mali, Mauritius, Angola, Nigeria, Senegal, Zuid-Afrika, Zambia, Madagascar, Egypte, Bangladesh, China, India, Indonesië, Japan, Jordanië, Maleisië, Pakistan, Filippijnen, Zuid-Korea, Saoedi-Arabië, Sri Lanka, Qatar, Azerbeidzjan, Slovenië, Bosnië, Roemenië, Rusland, Oekraïne, Nicaragua, Bolivia, Brazilië, Cuba, Guatemala, Mexico, Peru, Uruguay, Canada, Frankrijk, Duitsland, Nederland, Zwitserland, Verenigd Koninkrijk, Italië en Slovenië.
Voor de duidelijkheid, niet alle leden van de Verenigde Naties zitten in deze raad. De landen worden gekozen nadat zij zich kandidaat hebben gesteld en zitten voor 1,2 of 3 jaar.

Ik voel dat u uw wenkbrauwen optrekt bij het lezen van diverse landen. Ik kan u verzekeren dat ik dat ook deed. Lichtpunt is wel dat Iran en Venezuela (ja, ook die landen hebben zich kandidaat gesteld) niet zijn gekozen. Dat Soedan, Zimbabwe, Nepal en Libië zich niet eens aangemeld hebben getuigd van zelfkennis!

China is een land waar het recht om te leven niet vanzelfsprekend is. Zelfs tegenwoordig worden er in China tienduizenden onschuldige mensen vastgehouden in gevangenissen en werkkampen. Duizenden zijn of worden vermoord, alleen maar omdat ze bestaan of voor waarin ze geloven.

Iran is dus geen lid van deze raad maar mag als een soort waarnemer toch het woord voeren. Mijn mond viel open toen ik las welke vragen dit land aan Staatssecretaris
Albayrak stelde. De vragen hadden betrekking op islamofobie, kindermishandeling en vrouwenhandel.
Het verhaal van een 17-jarig meisje dat ter dood veroordeeld is in Iran omdat zij de man die haar probeerde te verkrachten heeft gedood staat mij nog helder voor de geest.
Zo ook de verhalen over minderjarigen in de Iraanse gevangenissen die gemarteld worden tot ze een valse bekentenis afleggen. Na de bekentenis probeerd Iran nog te wachten met het executeren van het kind, maar 9 van de 10 keer kunnen ze dat niet.
Iraanse vrouwen hebben minder rechten dan mannen. Een getuigenis van een vrouw telt maar half zo zwaar als die van een man. Daar komt nog bij dat vrouwen slechts een achtste van de nalatenschap van hun echtgenoot erven en bij een scheiding veelal de voogdij over hun kinderen verliezen. Nog steeds lopen ze het risico om te worden gestenigd bij overspel. In alles is toestemming van hun man nodig. Een goede emancipatiebeweging in Iran is hard nodig.
De Islamofobie is mede dankzij Iran Nederland binnen geslopen. Hoe kunnen wij die gruwelijke beelden die vanuit dat land komen nu relativeren en naast ons neer leggen?
Onmogelijk.

Zuid-Afrika kwam ook met een sterke vraag namelijk waarom er weinig Nederlandse vrouwen in topposities zitten. De apartheid kan in Zuid-Afrika dan wel afgeschaft zijn maar veel zwarte vrouwen hebben het nog altijd moeilijk en vechten voor een waardig bestaan. Zeker wanneer het aankomt op onderwijs en gezondheidszorg.

Nigeria waagde het om Nederland aan te tand te voelen over het onderwerp "vrouwenhandel". En dat terwijl de corrupte politie agenten etc. zelf de
hand hebben in de handel in Nigeriaanse vrouwen. En hoe het over het algemeen met de vrouwen in Nigeria gesteld is ..... Besnijdenis, en Nigeria leeft volgens de Sharia wetgeving maar ik denk dat ik daar verder niet over hoef uit te wijken.

Lachwekkend was hoe een Egyptenaar beweerde dat 72 procent van de Nederlanders vóór de herinvoering van de doodstraf zou zijn. Voor de duidelijkheid in Egypte kun je nog altijd de doodstraf krijgen.

Een Egyptische militaire rechtbank heeft dinsdag 25 leden van de oppositiepartij Moslim Broederschap veroordeeld tot celstraffen tot tien jaar.
Zij zijn schuldig bevonden aan het financieren van een verboden organisatie. En zo zijn er meer verhalen die overduidelijk duiden op het schenden van de rechten van de mens. En geloof het of niet Egypte heeft het lef om kritiek te uiten op onze rechtspraak met de volgende opmerking over de vrijspraak van Wilders.
"Deze uitspraak kan een teken zijn dat de rechtspraak geen voeling meer heeft met de betreffende internationale en regionale verplichtingen en jurisprudentie op het gebied van mensenrechten" sprak een Egyptische woordvoerder.

Over het algemeen hielden Islamitische landen elkaar een hand boven het hoofd terwijl de westerse landen meer kritiek op zichzelf hadden en de vragen steviger waren.
Geert Wilders sloeg vandaag de spijker op zijn kop omdat hij de uitlatingen van onder meer Egypte, Iran, Pakistan, Saudi-Arabië en Indonesië (over dat Wilders moet worden vervolgd) "de wereld op zijn kop" en een "aanfluiting" noemt.

Juist in de landen als Iran, Pakistan en Saudi-Arabië is men harder gaan optreden en zijn de rechten van de mens ernstiger geschonden dan in voorgaande jaren.
Kijk alleen eens naar de stijging van het aantal executies, het verschil tussen 2006 en 2007 is schrikbarend. Iran (van 117 naar 317), Saoedi-Arabië (van 39 naar 134)
en Pakistan (van 82 naar 135).

Albayrak heeft zich nederig opgesteld met de opmerkingen dat de Nederlandse staat op dit moment bekijkt of Wilders vervolgd kan worden en met de opmerking "Nederland hecht veel waarde aan het verdedigen van mensenrechten maar is zich ook bewust van nationale en internationale tekortkomingen. We verwachten vandaag niet alleen complimenten maar staan we ook open voor kritiek en suggesties".

Ik ben van mening dat landen die de rechten van de mens schenden absoluut géén plek verdienen in een mensenrechtenraad en zich zeer zeker niet mogen uiten over ons.


2 opmerkingen:

Marco Swart zei

Louter moreel gezien kan ik het wel met je eens zijn. Maar de internationale rechtsorde en de mensenrechten zijn eigenlijk nog maar kasplantjes. Een kleine commissie met brandschone, maar maar samen vrij machteloze landen heeft ook geen zin. Dan vallen we weer terug in het model waarin mensenrechtenschendingen "binnenlandse aangelegenheden" zijn, waar andere landen niets mee te maken hebben. Wat ik wel erg vind is de slappe opstelling die het kabinet blijft kiezen. Geef mij maar Denemarken.

Cindy Schneider zei

Het is net de jurering bij het songfestival.....
Maar het is gewoon te gek voor woorden dat Nederland zich op deze manier blijft opstellen. Met gebogen hoofd knikken wij naar landen die zo veel bloed aan hun handen hebben dat je niet meer kunt zien dat het handen zijn.

Denemarken heeft het beter begrepen ja!